تعریف متغیرها در متلب

چاپ

مقدار دهی اولیه، افزایش و کاهش متغیرها

همان طور که قبلا هم گفته شد، مقدار متغیرها زود به زود تغییر می کنند. به قرار دادن اولین مقدار در یک متغیر، مقدار دهی اولیه(initializing) گفته می شود. در صورتی که یک مقدار را به یک متغیر اضافه کنیم، به این عمل فرآیند افزایشی گفته می شود. بعنوان مثال در عبارت زیر، به متغیر mynum یک واحد اضافه می شود:

mynum = mynum + 1

سوال سریع!

چگونه می توان عدد 1 را از مقدار یک متغیر به نام num تفریق کرد؟

راه حل:

$$num=num-1$$

 به این عمل، فرآیند کاهشی گفته می شود.

 


 قواعد تعریف نام برای متغیرها در متلب

تعریف نام برای متغیرها، مشابه با تعریف نام برای شناسه ها(identifier) می باشد. در فصل های آینده، در مورد نام شناسه ها، که شامل نام تابع ها نیز می شود بحث خواهیم نمود. قواعد تعریف نام برای شناسه ها ( و متغیرها) به صورت زیر می باشد:

  1. نام مورد نظر باید با یک حرف از حروف الفبا آغاز شود. پس از آن، این نام می تواند با حروف و ارقام و کاراکتر زیرخط(_) ادامه یابد(مثلاً value_1) اما نمی تواند حاوی فاصله ی سفید باشد. 
  2. برای طول نام مورد نظر، محدودیت وجود دارد. با استفاده از تابع داخلی namelengthmax می توانید به مقدار ماکسیمم طول نام پی ببرید.( با استفاده از این تابع، کاراکترهای اضافی حذف می شوند).
  3. متلب حساس به حروف بزرگ و کوچک می باشد. این گفته، به این معنی است که بین حروف بزرگ و کوچک، تفاوت وجود دارد. بنابراین می توان گفت که متغیرهای mynum و MYNUM و Mynum با یکدیگر متفاوت هستند. 
  4. با اینکه استفاده از کاراکتر زیرخط(_) در نام گذاری مجاز است، اما می تواند در داخل نرم افزارهایی که با متلب ارتباط دارند، مشکل ایجاد کند. بنابراین برخی از برنامه نویسان از روش شتری به جای آن استفاده می کنند. بعنوان مثال می توان به جای متغیر part_weights از متغیر partWeights استفاده نمود.
  5. تعدادی کلمه در متلب وجود دارند که به آنها کلمات رزرو شده یا کلمات کلیدی گفته می شود و نمی توانند بعنوان نام متغیرها مورد استفاده قرار بگیرند.
  6. این امکان وجود دارد تا از نام توابع داخلی(که بعداً توضیح داده خواهند شد) بعنوان نام متغیرها استفاده شود اما نباید این کار را انجام داد.

 علاوه بر موارد بالا، نام متغیرها همواره باید کمی معنا دار باشد و به کاری که انجام می دهد نزدیک باشد. بعنوان مثال، در صورتی که یک متغیر در حال نگهداری شعاع یک دایره است، استفاده از کلمه ی radius برای آن، مناسب و معنادار است. اما کلمه ی x برای آن، معنی خاصی نمی دهد.

 دستورات زیر در متلب، به متغیرها ارتباط دارند:

 در هنگام استفاده از دستورهای who و whos، در صورتی که هیچ چیزی نشان داده نشد، به این معنی است که هیچ متغیری وجود ندارد. به مثال زیر توجه کنید:

 تغییرات مورد نظر را همچنین می توان در پنجره ی workspace مشاهده نمود.