مقدمه آموزش صخره نوردی
مقدمه آموزش صخره نوردی
توجه! ورزش سنگ‌نوردی علی‌رغم جذابیت‌ها و زیبایی‌های خود ورزشی بسیار خطرناک است که کوچکترین اشتباه در آن می‌تواند به مرگ منتهی شود. یادگیری این ورزش را فقط با خواندن کتاب یا مقاله‌ای در اینجا و آنجا نمی‌توان انجام داد. آموزش و یادگیری این ورزش باید تحت نظر مربیان واجد شرایط و با ابزارها و متدهای استاندارد و تحت ایمنی کامل انجام شود. بدیهی است مسئول هرگونه حادثه ناگوار که بر اثر بی‌توجهی به این اصل و صرفاً بر اثر خواندن این مقاله انجام شود، خود شخص خواهد بود و هیچ مسئولیتی به عهده مترجم نمی‌باشد.
مقدمه
همة ما قبلاً صعودهایی داشته‌ایم. در دوران بچگی مدت زیادی را صرف بالا رفتن از تپه‌ها، درختان، مبل‌ها، و صندلی‌ها كرده‌ایم. صعود جزیی از طبیعت ماست. اجداد نئاندرتال ما از چنگال حیوانات گرسنه وحشی از درخت‌ها بالا می‌رفتند. حتی می‌توانیم بگوئیم كه صعود در ژن‌های ما قرار دارد. اما چرا امروزه صعود می‌كنیم؟ چرا صخره‌ها مانند شیپورهایی ما را به سوی خود می‌خوانند تا مواجه با خطرها و چیزهای ناشناخته شویم؟ این چیز برای رسیدن به قله نیست. برای رسیدن به قله به جای سنگ‌نوردی معمولاً راه‌های آسان‌تری وجود دارند. ما دیگر بر حسب نیاز به صعود نمی‌پردازیم. بر عكس من فكر می‌كنم كه دو دلیل ضروری برای این كار وجود دارد: كاوش در دنیای طبیعت و كاوش كردن درون خودمان. كاوش طبیعت از جایگاه صخره‌ها باعث ایده‌ای متفاوت در مورد دنیا می‌شود! چشم‌انداز شما به مقدار قابل ملاحظه‌ای تغییر می‌كند. صخره‌ها و سنگ‌ها از فاصله چند صد متری خیلی زیبا و برجسته به نظر می‌رسند. اما زمانی كه در ارتفاع 25 متری از روی زمین قرار دارید و از میان پاهای خود به پائین نگاه می‌كنید، در این حالت طبیعت را طوری كاوش می‌كنید كه تا به حال آن‌را انجام نداده‌اید! شاید سنگ‌نوردی می‌كنید كه خودتان را كاوش كنید. سنگ‌نوردی ورزشی است كه باعث ایجاد ایده‌های شخصی باارزشی می‌شود. زمانی كه در شرایط بالقوه خطرناكی هستید، چیزهای زیادی درباره خودتان می‌آموزید. ممكن است كشف كنید كه دارای نیروی خوب و قابل‌ملاحظه‌ای هستید. شاید نترسید ولی فكر كنید كه در این حالت قرار دارید. یا شاید فكر كنید كه می‌ترسید ولی كماكان می‌توانید خوب صعود كنید و كنترل خوبی روی خود داشته باشید. این نوعی اطلاعات مهم شخصی است كه از صعود به دست می‌آورید. این چیز باعث اعتماد جدیدی در زندگی روزمره شما می‌شود و همین‌طور این ایده كه چه كسی هستید. من فكر می‌كنم كه ایدة شخصی چیزی است كه مرا مجبور به بالا رفتن و صعود می‌كند. مواجه شدن با چالش‌های صخره‌ها به شكل موفق باعث اعتماد و قدرت جدیدی در من می‌شود و همین‌طور اشتیاق برای ادامه زندگی.من فكر می‌كنم كه عمل صعود باعث تمركز مغز، احساسات و بدن من برای علتی حاد می‌شود. از طریق این تمركز، زندگی من به‌طور موقت تبدیل به تعمق و تفكر می‌شود، تفكری در طول حركت بر روی سنگ‌ها. اگر شما سنگ‌نوردی را برای كاوش درون خودتان انجام می‌دهید، حتماً متوجه خواهید شد كه حركت و قدم برداشتن در ارتفاعات چیزی لذت‌بخش و مهیج است. كلاهك‌ها، شكاف‌های درون سنگ‌ها، و صخره‌های موجود در طبیعت پاك، دور از آهنگ شدید فعالیت دنیای مدرن تبدیل به پناهگاه شما می‌شوند.
شما می‌توانید سنگ‌نوردی كنید
نیازی نیست كه جوان و بدن‌اتان به شکل خیلی عالی مناسب سنگ‌نوردی باشد. بسیاری از مردم در سال‌های چهل یا بالاتر عمر خود سنگ‌نوردی را شروع می‌كنند. سنگ‌نوردی همچنین ورزشی عالی برای بچه‌هاست و موجب می‌شود تا بتوانند بخش مهیجی از فعالیت درون طبیعت را كشف كنند. به نظر می‌رسد كه مردم دارای این سوء‌تعبیر هستند كه سنگ‌نوردی نیروی زیادی را می‌طلبد. خیلی از مردان بسیار قوی زمانی كه دیده‌اند یك زن ظریف چگونه از سنگ‌ها بالا می‌رود به غلط بودن این نظر رسیده‌اند. یادگیری تكنیك‌های سنگ‌نوردی نیازمند تمركز مغزی و تمرینات بدنی است. زمان لازم برای این یادگیری در افراد مختلف فرق می‌كند كه جلوتر آن را بحث خواهیم كرد.
چند نظر عمومی دربارة سنگ‌نوردی
برجستگی‌های روی سنگ‌ها خیلی آهسته تغییر می‌كنند. این مزیتی برای سنگ‌نوردان است، چرا كه ما می‌توانیم بعدها به كرات از سنگ صعود كنیم. اگر شما نمی‌توانید امروزه از سنگی صعود كنید، این سنگ تا مدتی بعد كه برای صعود آن آمادگی پیدا كنید، بدون تغییر باقی خواهد ماند. سنگ‌نوردی ورزشی نرم با حركت به بالاست. تا زمانی كه سقوط نكنید، هیچ نگرانی بابت صدمه زدن و آسیب به خود نباید داشته باشید، و اگر سقوط كردید تجهزات سنگ‌نوردی شما می‌توانند مانع از وارد شدن جراحت به شما شوند. البته برای این منظور باید تجهیزات سنگ‌نوردی خود را درست كار بگذارید. یادگیری اینكه چگونه ابزارها را كار بگذارید، یكی از جذاب‌ترین جلوه‌های سنگ‌نوردی است. دونده‌ها افراد خوش شانسی نیستند. بسیاری از دوندگان سابق، از اینكه در هر گام پای خود را به زمین كوبیده‌اند دچار درد زانو شده‌اند. این نوع فشار تاثیر وحشتناكی روی مفصل‌های ظریف دارد. اما در حین صعود به جای اینكه شما با ضربه روی پای خود فرود بیائید، با فشار از سنگ‌ها جدا می‌شوید. زمانی كه من به كلیه ورزش‌هایی كه تا به حال كار كرده‌ام مثل فوتبال، بسكتبال، بیس‌بال، دوچرخه‌سواری، كاراته، قایق‌رانی و شنا فكر می‌كنم، با تعجب می‌بینم كه سنگ‌نوردی كمترین آسیب را به من وارد كرده است. من گفتم با "كمال تعجب"، چرا كه تصور من از سنگ‌نوردی یك نوع خطر بود.
عنصر خطر، یعنی احتمال پرت شدن باعث شده كه سنگ‌نوردی از یك ورزش تبدیل به ماجراجویی شود. در مورد این موضوع به‌طور كامل دربخش سقوط صحبت خواهم كرد. این تهدید همیشگی بالقوه سقوط، باعث می‌شود از نیروی فكری و احساسی خود بیشتر استفاده كنید تا فقط نیروی بدنی. این خطر بالقوه است كه موجب چالشی می‌شود تا حداكثر توان خود را به كار بگیرید كه موفق شوید.
رحیم دانایی
- نوشته شده توسط احسان ناجی
- بازدید: 7152
