RAM چیست؟

حافظه RAM یا (RANDOM ACCESS MEMORY)، یک تراشه مدار مجتمع (IC) بوده که از میلیون‌ها ترانزیستور و خازن تشکیل شده است. در اغلب حافظه‌ها با استفاده و به کارگیری یک خازن و یک ترانزیستور می‌توان یک سلول را ایجاد کرد. سلول فوق قادر به نگهداری یک بیت داده خواهد بود. خازن اطلاعات مربوط به بیت را که یک و یا صفر است، در خود نگهداری خواهد کرد. عملکرد ترانزیستور مشابه یک سوییچ بوده که امکان کنترل مدارات موجود بر روی تراشه حافظه را بمنظور خواندن مقدار ذخیره شده در خازن و یا تغییر وضعیت مربوط به آن، فراهم می نماید. خازن مشابه یک ظرف (سطل) بوده که قادر به نگهداری الکترون‌ها است.

به طور كلی RAM در سیستم شما نقش تاكسی را ایفا می كند و و ظیفه آن جابجایی اطلاعات در سیستم است. به طور مثال شما یك برنامه را اجرا می كند، در این زمان است كه RAM اطلاعاتی كه قرار است برای پردازش به CPU انتقال دهد را بوسیله یك حافظه جانبی كه روی خود آن تعبیه شده است (BUS) دریافت كرده سپس به قسمت ورودی CPU رفته و اطلاعات را تحویل CPU می دهد و پس از پردازش شدن مجدد به RAM بازگردانده می شود تا هر اطلاعاتی به دستگاه مربوط خود بازگردانده شود مثلاً قسمت تصویری آن به كارت گرافیك قسمت صوتی به كارت صدا و به همین گونه تمام اطلاعات را بر می گرداند.

دسته بندی RAM

1- PIN: این رم ها در كامپیوتر های نسل اول و دوم به كار برده می شدند كه از یک پیکربندی مبتنی بر Pin با نام Dual line Package استفاده می کردند. این پیکربندی مبتنی بر پین، می توانست لحیم کاری درون حفره هائی برروی برداصلی کامپیوتر و یا اتصال به یک سوکت بوده که خود به برد اصلی لحیم شده است .همزمان با افزایش حافظه ، تعداد تراشه های مورد نیاز، فضای زیادی از برد اصلی را اشغال می کردند.از روش فوق تا زمانیکه میزان حافظه حداکثر دو مگابایت بود ، استقاده می گردید.

2-SD RAM: در این رم ها تكنولوژی به طور كامل تغییر كرد این نوع از بردهای حافظه از 30 پین کانکتور استفاده کرده و سایز آن یازده سانتیمتر در 2/5 سانتیمتر  بود و در اغلب کامپیوترها می‌بایست بردهای SIMM بصورت زوج هائی که دارای ظرفیت و سرعت یکسان باشند، استفاده گردد. علت این است که پهنای گذرگاه داده بیشتر از یک SIMM است. مثلا" از دو SIMM هشت مگابایتی برای داشتن 16 مگابایت حافظه بر روی سیستم استفاده می‌گردد. هر SIMM قادر به ارسال هشت بیت داده در هر لحظه خواهد بود با توجه به این موضوع که گذرگاه داده شانزده بیتی است از نصف پهنای باند استفاده شده و این امر منطقی بنظر نمی آید. در ادامه بردهای SIMM بزرگتر شده و دارای ابعاد11 سانتیمتر در 2/5 سانتیمتر و از 72 پین برای افزایش پهنای باند و امکان افزایش حافظه تا میزان 256 مگابایت بدست آمد.

SD RAM

 به موازات افزایش سرعت و ظرفیت پهنای باند پردازنده‌ها، تولیدکنندگان از استاندارد جدید دیگری با نام DIMM استفاده کردند. این نوع بردهای حافظه دارای 168 پین و ابعاد تقریبا" 14 سانتیمتر در 2/5 سانتیمتر بودند. ظرفیت بردهای فوق در هر ماژول از هشت تا 128 مگابایت را شامل و می توان آنها را بصورت تک (زوج الزامی نیست (استفاده کرد. اغلب ماژول‌های حافظه با 3/3 ولت کار می‌کنند. در سیستم های مکینتاش از 5 ولت استفاده می‌نمایند. یک استاندارد جدید دیگر با نام Ram bus in-line memory module ، RIMM از نظر اندازه و پین با DIMM قابل مقایسه است ولی بردهای فوق ، از یک نوع خاص گذرگاه داده حافظه برای افزایش سرعت استفاده می نمایند.

DDR RAM

 

3- DDR RAM: در این رم ها FSB یا همان حافظه جانبی رم تفییر كر و به 400 ارتقاع پیدا كرد و به مرور زمان رم های DDR II و DDR III به بازار آمد كه لحاظ سرعت بسیار بالاتر رفت و FSB آنها نیز به 600-800-1333-1600  ارتقاء پیدا كرد . از نظر شكلی هم  تفاوت آنچنانی با یكدیگر ندارند و همانطور كه در شكل زیر مشاهدا می كنید از شیارهایی كه زیر RAM قرار دارد و روی مادر بورد در بانك رم قرار می گیرد می توان آنها  تشخیص داد.

DDR II - DDR III

DDR - DDR II - DDR III

 

 

 در رم های قبلی حرارت به حدی نبود كه نیازی به خنك كننده داشته باشند ولی در رم های DDR III به بالا، به قدری سرعت جابجایی اطلاعات زیاد است كه حرارت بسیار زیادی تولید می شود به همین دلیل به فكر راه چاره جهت خنك كردن رم ها افتادند و از هد سینكهایی با جنس آلومینیوم استفاده شد كه حرارت رمها را ار متمركز بودن روی چیپست های رم خارج و چون آلومینیوم جنس خنكی دارد بسیاری از مشكلات حرارت رم را حل كرد.

RAM DDR III