پیوندها برای فراخوانی داده ها از دو یا چند جدول با توجه به ارتباط بین ستون های خاصی از این جدول ها استفاده می شوند.
پیوند (JOIN) بین جداول در SQL
کلید واژه JOIN در دستورات SQL برای ایجاد Query از دو یا چند جدول براساس ارتباط بین ستون های خاصی از جداول استفاده می شود.
جداول در پایگاه داده اغلب به وسیله کلیدها به یکدیگر مرتبط می شوند.
primary key یا کلید اصلی، ستونی(یا ترکیبی از ستون ها) با داده منحصر به فرد و یکتا برای هر سطراست. مقدار کلید اصلی باید یکتا باشد. هدف مرتبط کردن داده ها بین جداول است بدون اینکه داده ها در جداول تکرار شوند.
در جدول Persons:
| P_Id | LastName | FirstName | Address | City |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Hansen | Ola | Timoteivn 10 | Sandnes |
| 2 | Svendson | Tove | Borgvn 23 | Sandnes |
| 3 | Pettersen | Kari | Storgt 20 | Stavanger |
توجه کنید که ستون P_Id در جدول فوق کلید اصلی است. این بدان معنی است که هیچ دو سطری نمی تواند مقدار یکسانی داشته باشد. ستون P_Id دو فرد را حتی اگر نام های یکسانی هم داشته باشند، متمایز می کند.
در جدول Orders:
| O_Id | OrderNo | P_Id |
|---|---|---|
| 1 | 77895 | 3 |
| 2 | 44678 | 3 |
| 3 | 22456 | 1 |
| 4 | 24562 | 1 |
| 5 | 34764 | 15 |
دقت کنید که ستون O_Id در جدول Orders کلید اصلی می باشد و ستون P_Id در اینجا به نفرات در جدول Persons بدون استفاده از نامشان اشاره دارد.
توجه کنید که ارتباط بین دو جدول به وسیله ستون P_Id می باشد.
