غار امجک

غار امجک

موقعیت :

استان مرکزی، تفرش، روستای احمدآباد (63 کیلومتری شمال غرب تفرش)، کوه امجک

نوع غار : عمودی

نام (های) غار : بالامبو، امجک

معنی نام (وجه تسمیه) : نام گیاه منحصر به فردی که در منطقه غار وجود دارد

عرض جغرافیایی دهانه غار:34˚ 56' 09.41"  N

طول جغرافیایی دهانه غار:49˚ 39' 33.24"   E

ارتفاع دهانه اصلی از سطح دریا : 2100 متر

استان : مرکزی

نزدیکترین شهر : غرق آباد - تفرش

نزدیکترین روستا : احمد آباد

نشانی محل غار : از اراک تا تفرش 90 کیلومتر می باشد و در شهر تفرش از میدان فم به سمت روستای احمد آباد به فاصله 63 کیلومتر

طول غار : 500 متر

عمق غار : 100 متر

جانداران داخل غار : خفاش

شرکت کنندگان و مسئولیتها :

سرپرست : مجید زراوندی , گزارش نویس : احسان ناجی , کمیته فنی : احمد رضا ریاحی راد

پگاه فرجیان , محبوبه شایان , بهار هاشمی , حسین جهانبازی , یاشار نصری , فوژان صادق , هادی مختاریان

شرح برنامه :

ساعت 10 شب است هوا نه کمی سرد است و نه کمی گرم مینی بوس منتظر است . مانند همیشه در راه خواب و بیدار بودیم ساعت 5 صبح به روستای احمد آباد رسیدیم ولی هوا تاریک بود و شب هنوز چادر سیاهش را از روی دشت بر نداشته بود. در روستا منتظر ماندیم تا هوا روشن شد و شکاف دره را دیدیم.

وارد جاده خاکی شدیم و پس از 4 کیلومتر به پائین شکاف رسیدیم صبحانه را با تاملی خاص خوردیم و به راه افتادیم شیب زیاد بود و تنها خسته از بیخوابی شب قبل .یک ساعتی طول کشید تا به دهانه رسیدیم دهانه ای که پیدا کردنش بدون راهنما امکان پذیر نیست. و آقای زراوندی هم نشانه ای خاص از قبل گذاشته بودند .

بچه ها وسایل فنی غار نوردی را بر تن کردند و سرپرست برنامه آقای زراوندی برای طناب ریختن وارد غار شد. کارگاه ابتدائی با بلوک سنگی بزرگ بود و ورودی غار بسیار تنگ مینمود.

پس از آن بیست متر فرود رفته با شیب 80 درجه و بعد از ریبلی روی طاقچه ای به قسمت معلق میرسیم که به نظرم بهتر بود جهت عدم سایش طناب آنجا هم رول زده شود بعد از 15 متر به تالار اول میرسیم. از آنجا به وسیله دست به سنگ از دالان کوچکی در سمت راست به تالار بعدی میرسیم که بچه ها همه جمع میشوند و پس از مراسمی همگی با هم از شیبی به پائین میرویم مسیر بسیار لغزنده است و باید مواظب استلاگمیتهای غار هم باشیم .

پس از عبور از راهروی و عبور از پله ای به تالار بعدی میرسیم که کف آن بسیار صاف بود و اگر گلی نبود به درد فوتبال گل کوچک میخورد  و ظاهرا در فصل خودش دریاچه ای خواهد بود . پس از آن باید از شیب 7 متری بالا میرویم و به زیباترین تالار غار میرسیم و مشغول عکاسی میشویم . تالاری تماما از جنس کلسیت به سپیدی روح بیکران انسان , و همچون تضادی كه نابغه بزرگ جهان لئوناردو داوینچی با لبخند مونالیزا از آن پرده برداشت و سازش پذیری روح انسان را در برابر سرنوشت یا هر اراده اجباری كه بر آن تحمیل می شود نشان داد ، اینبار پروردگار دست به قلم شده بود.......

از آنجا هم راهروهای تنگی است که بچه ها در آن به گشت و گذار میپردازند و من هنوز در پس هر عکس به میلیونها سال خلوت و تنهائی غار میاندیشم .....

کم کم وقت بازگشت بود بچه ها شروع به بازگشت کردند

و......ساعت 3 بعد از ظهر همه بچه ها بالای دهانه بودند و جهت صرف نهار به پائین حرکت کردند....

ساعت 5 بعدالظهر همگی به سمت اصفهان حرکت کردیم و به برنامه پایان دادیم و باز صدای بوق و دود و زندگی کسالت بار شهری....... 

• قبلی
• بعدی