0 0 تومان
تبلیغات اینترنتی
آموزش طراحی سایت (HTML CSS Javascript) | آتریا
آموزش سی شارپ
آموزش فتوشاپ

مد در قرآن

  • مد در قرآن

    تعریف مد

    مد در لغت به معنای افزودن و زیادی است مثلاً کمیته ی امداد به خاطر کمک های مالی و معنوی اضافی که به قشر فقیر و تنگدست جامعه می کند، به این نام معروف است.

    مد اصطلاحی به معنای کشش بیش از حد معمول در حروف مدی است یعنی آ -  ای - او  (کشش بیش از دو حرکت).

    ساختمان مد

    عبارت است از حروف مدی بعلاوه ی سبب مد.

    سبب مد

    عواملی که باعث کشش بیش از حد طبیعی حروف مدی می گردند ( سبب مد ) عبارت است از سکون ، همزه ، تشدید که همیشه بعد از حروف مدی قرار می گیرند.

    مقادیر کشش مد

    الف) قَصر: به اندازه دو حرکت کوتاه یا یک الف مدی ( به اندازه بازکردن دو انگشت دست )

    ب)فوق قَصر : به اندازه 3 حرکت

    ج)توسّط: به اندازه 4 حرکت کوتاه یا دو الف مدی

    د) فوق توسط : به اندازه 5 حرکت

    ه) طول: به اندازه 6 حرکت یا 3 الف مدی 

    انواع مد

    •  مد اصلی:

    موقعی است که پس از حرف مد هیچ سببی نیاید که به آن مد طبیعی نیز گویند. مد اصلی به میزان دو حرکت

    ( قصر ) کشیده می شود.

    مثال:  قَالَ      نَاسِ     بُرُوجَ       کِتَابُ      سَبِیلِ

    • مد فرعی:

    موقعی است که پس از حروف مدی، یکی از سبب های مد ( سکون - همزه - تشدید ) قرار گیرد.

    انواع مد فرعی

     الف) مد متصل

    مدی است که حرف مد و سبب مد ( که همزه است) هر دو در یک کلمه ( چسبیده به هم ) قرار دارند. و میزان کشش آن، 4 یا 5 حرکت است.

    مثال: جَاءَ              یَشَاءُ              سُوءُ           مَلائکَةَ 

    ب) مد منفصل

    مدی است که حرف مد در پایان کلمه ی اول و سبب مد ( که همزه است ) در ابتدای کلمه دوم است. میزان کشش حرف مد در این حالت، 2 یا 4 یا 5 حرکت است.

    مثال: وَ مَا أدرَاکَ        إنّاَ أَنزَلنَاهُ        فِی أموَالِهِم        إذَا أرَدنَا

    ج) مد عارض

    مدی که سبب آن سکونی است که از خود کلمه نیست بلکه قاری و تلاوت کننده قرآن آن را إعمال می کند. که میزان کشش آن 2 یا 4 یا 6 حرکت است. ( قصر - توسط - طول)

    قابل ذکر است که انواع سکون از قرار زیر است:

    √سکون ذاتی: سکونی که از خود کلمه است و قاری در آن دخیل نیست.

    مانند: حرف سین در کلمه یَسجُدُونَ - حرف شین در کلمه یَشکرُوُنَ

    √سکون عارض: سکونی است که از خود کلمه نیست و قاری آنرا إعمال می کند.

    مانند: حرف آخر در کلمه الرَّحِیمِ که در پایان آیه و با وقف توسط قاری، به  الرّحیمˆ تبدیل می گردد. 

    د) مد لین

    هرگاه قاری قرآن روی حرف پس از حروف واو و یاء ساکن ماقبل مفتوح، وقف کند و سکون بدهد، حرف واو و یاء ساکن کشش و مد می گیرند

    یعنی حرف واو و یاء ساکن به اندازه 2 یا 4 یا 6 حرکت کشیده می شود.

    √ تنها مد لین در قرآن که سبب آن سکونی است که از خود کلمه و ذاتی است، حرف عَینˆ در حروف مقطعه آیه ابتدایی سوره های مبارکه ی مریم ( کهیعص ) و شوری ( حم عسق ) است.     

     ه) مد لازم

    مدی است که سبب آن سکون ذاتی یا لازم است یعنی سکونی که از خود کلمه است و قاری در آن هیچ دخالتی ندارد. و میزان کشش آن حتماً 6 حرکت است نه کمتر و نه بیشتر.

    انواع مد لازم

    √ مد لازم مُخفّف حرفی: 

    مدی که سبب آن سکونی است از خود کلمه، که این سکون در دل تشدید نیست و در حروف مقطعه است. 

    مثال: ق      یس      ن  "   که به ترتیب :   قَافˆ             یا سِینˆ               نونˆ 

    همانگونه که ملاحظه می شود حروف پایانی ساکن هستند و سکونی دارند که از خود ذات کلمه است و قاری  در آن دخیل نیست.

    چنانچه قبلاً گفته شد علامت سکون از اول کلمه ی خفیف گرفته شده است یعنی سَبُک، ساده و بی حرکت. 

    مُخفّف: سکون ساده ای که در دل تشدید نیست  -  مُثقّل: سکونی که در دل تشدید است

    √ مد لازم مثقّل حرفی:

    مدی که سبب آن سکونی است که از خود کلمه است و این سکون در دل تشدید قرار گرفته و در حروف مقطعه واقع می گردد.

    مثال: الم  -  به این شکل بوده است: الف لام مّیمˆ ( ادغام میم ساکن اول در میم دوم که به مشدّد شدن میم دوم منجر می گردد و در بحث احکام میم ساکنه به طور کامل بیان شده است)

    * مد در لام از نوع مد لازم مثقّل حرفی و مد در میم از نوع مد لازم مخفّف حرفی است.

    √ مد لازم مخفّف کلمه:

    تنها مد در قرآن که سبب آن سکونی است که از خود کلمه و غیر مشدّد است در یک کلمه واقع شده  و آن عبارت است از: ءَآلئَانَ (به معنای همین الان یا هم اکنون) که سبب مد، سکون ذاتی در حرف لام است.

    کلمه مذکور در آیات 51 و 91 سوره مبارکه یونس واقع شده است.

    √ مد لازم مثقّل کلمه :

    مدی که سبب آن سکون ذاتی است که در دل تشدید و در سایر کلمات قرآن قرار گرفته است.

    مانند:       وَلاَ الضَآلِّینَ           رَآدَّ             حَآدَّ     ( سبب تشدید است)