راهپیمایی در غار
بعد از تهیه وسایل و شناسائی غار مورد نظر اصول اولیه این است که ابتدا باید دوستان و اعضاء خانواده را از چگونگی برنامه مدت و هدف نشانی مطلع نماییم تا در صورت بروز سانحه احتمالی به کمک غار نوردان بشتابند نکته دیگر اینکه هیچ گاه به تنهایی جهت بازدید از غاری هر چند سهل اقدام ننماییم. • ابتدا باید کلیه لوازم انفرادی و عمومی را یک بار دیگر در مدخل ورودی چک کنیم و از صحت و سلامت چراغها اطمینان حاصل نماییم.
• از همان ابتدا باید با خونسردی و بدون عجله و با دید باز به حرکت درآییم. • اگر افراد کم تجربه و تازه کار در میان تیم قرار دارند باید در بین نفرات کار آزموده قرار گیرند. • سرپرست تیم می باید یک نفر را جهت کار رد زنی در عقب تیم قرار بدهد و خودش در ابتدا تیم حرکت کند و کلیه حرکات اعضاء را زیر نظر قرار بدهد. • ریتم حرکت نفرات باید طوری باشد که بیش از اندازه عرق نکنند.
• در تمام مراحل باید از سر و صدا پرهیز کرد و از صحبتهای غیر ضروری اجتناب کرد. • هیچ گاه نباید وسایل را از خود جدا و یا دور کرد. • قبل از ورود به غار باید آن را خوب شناسائی کرد، از جهت اینکه غاری است که نیازمند به کار فنی می باشد یا خیر. • در غارشناسی به علت کمبود دید و محدودیت نور فقط می توان چند متر جلوتر را دید پس باید در برداشتن گامها و حرکات تند دقت کامل را انجام داد. • حتماً شخصی که مسئولیت کار علامت گذاری را انجام می دهد باید از اعضا با تجربه باشد، چه بسا کوچکترین بی دقتی باعث ایجاد خطر گم شدن کل تیم می گردد، لازم به ذکر است در هنگام ردزنی اعضاء تیم حق عقب ماندن از شخص نشانه گذار را ندارند.
• مدت زمان بازدید بستگی به تجربه و قدرت بدنی نفرات و تجهیزات دارد برای یک گروه کم تجربه بهتر است یک ساعت و گروه با تجربه تا هشت ساعت در نظر گرفته می شود ساعتها حرکت و خستگی بدنی و کم شدن قدرت بینانی باعث بروز خطرهای جدی می گردد مثل ندیدن گودالها و یا بی تعادلی بر اندامهای و گیجی به علت سستی و شکنندگی غارها نباید از جهیدن و پریدن استفاده کنیم و به هیچ سنگی و گیره ایی نباید اطمینان کنیم. • در هنگام بازدید نباید از گروه جدا شد حتی در مواقعی که به دستور شخصی از اعضاء تیم انتخاب می شود تا به عنوان پیشرو وارد شعبه ای شود تا حدی مجاز به پیشروی است که بتواند نور یا صدای بقیه نفرات را دریافت کند. • از پرت کردن وسایل به طرف یکدیگر جدا باید خودداری کرد چون به راحتی وسائل داخل حفره ها افتاده و گم می شوند. • از نظر اخلاقی و محیط زیست ، غارنوردان باید کلیه زباله ها ی خود را توسط کیسه های نایلونی به بیرون حمل کنند و از پاشیدن رنگ به دیواره های آن جدا خودداری ورزند. • هنگام دیدن مناظر غار بهتر است کاملا بایستم و حرکت نکنیم تا به علت غفلت از مسیر داخل شکاف چاهی پرت نشویم.
• از آویزان کردن وسایل اضافی خود مثل قمقمه و کلاه و طناب باید خودداری کرد چون به راحتی به برآمدگیهای مسیر می توانند گیر کند و تعادل ما را بر هم بزنند. • باید به این نکته توجه کرد که با توجه به دمای ثابت در اکثر غارها بین 8 تا 12 درجه است، هنگام ورود به غار پوشاکی را باید در نظر گرفت که د ر اثر فعالیت مزاحم کار نگردد. مثلا در زمستان دمای بیرون دارای درجه صفر است ولی داخل غار کمتر است پس پوشیدن لباس زیادی باعث عرق کردن بدن و تبخیر مضاعف آب بدن می شود . در نتیجه هم بدن در اثر برخورد با جریانهای هوایی زودتر سرد می شود. • آبهای داخل غارها عموما قابل خوردن هستند مگر آنهایی که در ابتدای غارها وجود دارند آنهم به علت فضولات حیوانات داخل غار مثل خفاشها. • در هنگام بروز خطر گم شدن فرد گم شده باید ابتدا خونسردی خود را حفظ کند و با صدای سوت با فریادهای منقطع دوستان خود را آگاه سازد و از بالا و پایین رفتن و حرکات اضافی خودداری نماید چه بسا ممکن است بیشتر از مسیر اصلی دور شود نکته دیگر اینکه باید مواد غذایی و ذخیره غارنوردی خود را جیره بندی نماید. • از زدن دستهای دستهای آلوده به گل و خاک به دهان و چشمها جداً خود داری شود.
استراحتهای مقطعی و اطراق:
الف) استراحت مقطعی:
یکی از بهترین روشها جهت رفع خستگی و تقویت انرژی از دست رفته، استراحتهای کوتاه بین فعالیت می باشد با توجه به قدرت بدنی افراد و تجربه آنها می توان در هر 2 ساعت فعالیت 15 دقیقه استراحت و تغذیه در نظر بگیریم این امر از آنجایی قابل اهمیت است که بدن به طور ناگهانی دچار تخلیه و ضعف نگردد، باید انرژی مصرفی اندام ها و عضلات را به طور متناوب تامین نماییم. در طی فعالیت نیز عصب های بینایی فوق العاده و به طور شدید تحریک می شوند و بهتر است چند دقیقه ای از استراحت را به بستن چشمها اختصاص بدهیم.
ب)اطراق:
در طی یک اکتشاف طولانی و خسته کننده ممکن است گاهی نیاز باشد که ا فراد تیم در داخل خود غار به استراحت طولانی و خواب بپردازند تا خستگی ناشی از ساعتها فعالیت را از تن بدر کنند. در چنین مواقعی نکاتی را باید مورد توجه قرار داد. 1) محل قرارگاه باید خشک و بدون رطوبت باشد. 2) در کناره های تالارها قرار بگیرد. 3) حتی المقدور نزدیک منبع آبی قرار داشته باشد 4) محل قرار گاه صاف و مسطح باشد. 5) از قسمتهای خرد و شکننده باید دوری کرد. پس اگر احتمال برقراری کمپ در غاری را می دهیم باید توجه کنیم که شرایط محیطی غار به ما امکان چه نوع قرارگاهی را میدهد و وسایل و تجهیزات را متناسب با نوع فعالیت در نظر می گیریم مثلا در غارهای مرطوب و چاهی داشتن نور خواب بسیار مفید خواهد بود.
اهمیت محاسبه نور و زمان:
شما وارد مکانی تاریک می شوید که نیازمند به انرژی نوری هستید. پس باید در حدی ذخیره نوری همراه داشته باشید از اتمام غار و برگشت ذخیره مورد نیاز کفاف کار شما رابدهد. همیشه ابتدا باید زمانی را جهت بازدید برای خو د در نظر بگیرید سه ساعت با ده ساعت مدت زمانی که شما در غار هستید باید به مقدار همان زمان کار انرژی تامین کننده چراغها را همراه داشته باشید. البته باید زمان برگشت و زمان استراحتها و مسائل دیگر مثل اتلاف وقت در یک سانحه را محاسبه نمایید بهتر است به مقدار 4/1 زمان مورد نظر ذخیره الکتریک بیشتری همراه داشته باشیم.
بهداشت در غار:
بهداشت و نظافت و پاکی همانطور که در زیر این اسمان آبی برای ما انسانها حیاتی می باشد و لازم است در زیر زمین نیز رعایت شود دنیای زیرزمینی علی رغم تصور ظاهری که از زندگی است مملو از حیات موجودات ذره بینی است مثل قارچ ها، انگلها، باکتریها ، پس مانده موجودات تجزیه شده، فضولات خفاشها، پس باتوجه به این مسائل لازم است رعایت بهداشت را چه در نوشیدن و چه در غذا خوردن مورد توجه قرار دهیم اگر مجبور هستیم که از آب حوضچه ها جهت آشامیدن استفاده کنیم سعی شود توسط لوله ای مخصوص این کار صورت پذیرد که باعث به هم خوردن سطح آب نگردد. با دست های آلوده اقدام به خوردن و نوشیدن نکنیم و همچنین با دست های آلوده به صورت و چشمها تماس پیدا نکند زیرا ممکن است دچار عفونت و کوری موقت گردد. اگر برنامه غارنوردی چندین روز می باشد سعی شود بطور کلی بهداشت را رعایت فرمایند و کلیه زباله های خود را توسط کیسه های مخصوص به بیرون غار حمل نمایند.
نگهداری وسایل در برابر رطوبت:
در فضای داخلی غارها به علت وجود آب و محیطی بسته و تاریک به طور معمولی همیشه دارای رطوبت بالاتر از محیط بیرون است حتی در بعضی غارها و تالارها ممکن است میزان رطوبت به 80% برسد در چنین مواقعی شما با فردی که داخل یک استخر شنا می کند فرقی نخواهد داشت. پس لازم است مواردی را جهت بالا بردن ایمنی در کار وسایل مدنظر داشته باشیم. پیلها(باطری) در رطوبتهای با درصد بالا مثل 80% خیلی سریع فرسوده می شوند و عمل تخلیه ناگهانی در آنها ایجاد می گردد. لباسها خیس و به محض مجاورت با جریانات هوایی در غار اسپاسم عضلانی و حتی سرمازدگی می شوید. کلیه وسایل روشنایی از قبیل : توری چراغهای گازی، کبریتها دچار رطوبت شده و از کار می افتند و حتی وسایل خواب بدون بازده خواهند شد پس با در نظر گرفتن این موارد همیشه اول ضد آب کردن وسایل را فراموش نکنید. می توانید به عنوان نمونه همیشه تعدادی چوب کبریت و کاغذ رویه آن را داخل یک قوطی خالی فیلم قرار دهیم و یا توسط پارافین چوب کبریتها را ضد آب نماییم. باطریها را نیز می توان داخل کیسه های ضد رطوبت قرار داد و محفظه چراغ را داخل پلاستیکی تعبیه نماییم.
نشانه گذاری، ردزنی:
بطور طبیعی وقتی می خواهیم وارد منطقه ای شویم، ابتدا دنبال آدرس و کروکی مسیر را می گیریم در روشهای دقیق و پیشرفته در امر جهت یابی بوسیله قطب نما و شیب سنج می توان بطور دقیق مسیر ها را شناسایی و نشانه گذاری کرد تا در برگشت دچار سرگردانی نشویم، ساده ترین روش نشانه گذاری استفاده از نخ کش است، این کار به عهده فرد با تجربه ای است که د ر آخر تیم در حرکت است گذارده می شود . نوع و جنس نخها بهتر است از نوع پلاستیکی باشد تا هم محکم و هم سبک باشد مثل نخهای جعبه شیرینی که به سهولت میتوان قرقره هایی را تهیه کرد و نخ ها را دور آن پیچید تا راحت تر بتوان آنها را باز و دوباره جمع آوری کرد. روش کار به این صورت است که بعد از عبور نفرات از نفر آخر شخص نشانه گذار با باز کردن نخ ها و دنباله روی تیم مسیر عبور شده را مشخص می کند تا در برگشت دنباله نخها را گرفته و از غار خارج شد در هر 10 تا 15 متر بهتر است نخها بر روی سنگچین و یا برآمدیگهای خود غار گره بخورد و اصطلاحا ایستگاهی را ایجاد کنیم از این جهت که اگر ناگهان نخ دچار پارگی شد ما بتوانیم دنباله نخ را پیدا کنیم. حتی المقدور نباید نخها بر روی کف غار افتاده باشند. لازم است در برگشت کلیه نخ ها بجا مانده از تیمهای دیگر را خارج کنیم.
عمق یابی:
در عملیات اکتشافی مخصوصاًٌ اینکه قبلاً غار مورد بازدید قرار نگرفته باشد شما با دنیایی پر از راز و رمز و ناآشنا روبرو هستید. برای عبور از هر دهلیز و یا فرود در هر چاهی برای اولین بار نیازمندیم که با اطلاعات از چگونگی عارضه مورد برخورد را تهیه نماییم. پس باید بدانید که مثلاً عمق چاه چقدر است تا بتوانیم مقدار طناب معرفی را آماده و برای فرودی مطمئن آماده شویم. به علت کمبود نور و محدودیت در قدرت بینایی در تخمین زدن عمقها، بهترین راه شناسایی از یک رابطه ساده بدست می آید. البته قاعده فوق نیازمند به تمرین و تجربه است. شما با پرتاب یک سنگ کوچک و زمان آمارگیری می توانید حدود تقریبی عمق را با اختلاف 3 تا 4 متر محاسبه کنید. از زمان سقوط سنگ تا زمان برخورد را ثبت و سپس عمق مورد نظر بدست می آید.
y=1/2.g.t² عمق : y گرانش زمین : g زمان اندازه گیری شده : t
اولویت در اکتشاف:
در یک برنامه اکتشافی زمان برای یک تیم غارنوردی بسیار مهم می باشد، پس با توجه به این موضوع، باید حتی المقدور از درگیری با مسیرهای پر دردسر و وقت گیر چشم پوشی کرد، ابتدا باید مسیرهای قابل دسترس تر را مورد بازدید قرار داد پس به نوبت اولویت سختی و راحتی مسیرها از دیگر شعبات بازدید نماییم نکته بعدی اینکه سعی شود در هنگام بازدید همیشه از سمت شروع نماییم و در برگشت مخالفت سمت انتخابی را پیدا کنیم که در نتیجه همان مسیر رفت خواهد بود.
این نکته را به یاد داشته باشید که با هدف کشف یک غار- ارائه گزارش تهیه کروکی وارد یک مکان ناشناخته می شوید پس وظایف خود را به دیگران یادآوری نمایید.
- نوشته شده توسط احسان ناجی
- بازدید: 6460