معرفی لایه کاربرد

معرفی لایه کاربرد

لایه کاربرد بالاترین لایه در مدل های OSI و TCP/IP می باشد. این لایه در هر دو مدل موجود بوده و این به دلیل اهمیت تعامل کاربر و برنامه کاربری است. این لایه برای برنامه هایی است که در سیستم ارتباطی قرار دارند.

یک کاربر ممکن است بصورت مستقیم یا غیر مستقیم با برنامه های کاربردی تعامل داشته باشد. لایه کاربرد جایی است که ارتباط واقعی برقرار شده و منعکس می شود. به این دلیل این لایه در بالای تمام لایه ها قرار گرفته زیرا هیچ خدماتی به لایه های دیگر ارائه نمی کند . لایه کاربرد از لایه انتقال  کمک می گیرد در حالی که لایه های دیگر ایجاد ارتباط و انتقال داده ها به میزبانهای دیگر را انجام می دهند.

زمانی که یک پروتکل لایه کاربرد بخواهد با پروتکل نظیر خود در میزبان راه دور ارتباط برقرار کند اطلاعات یا داده ها را به لایه انتقال می فرستد. لایه انتقال مابقی کارها را با کمک سایر لایه ها انجام می دهد.

ابهامی در درک لایه کاربرد و پروتکل های آن وجود دارد. هر نرم افزار کاربر نمی تواند در لایه کاربرد قرار داده شود. به جز آن دسته از برنامه های کاربردی که با سیستم ارتباطی در تعامل هستند. به عنوان مثال، نرم افزار طراحی و یا ویرایشگر متن به عنوان برنامه های لایه کاربرد در نظر گرفته نمی شوند.
از سوی دیگر، زمانی که ما از یک مرورگر وب استفاده می کنیم، در واقع توسط پروتکل انتقال ابر متن (HTTP)  در حال تعامل با شبکه می باشیم. HTTP  یکی از پروتکل های لایه کاربردی است.
مثال دیگر پروتکل انتقال فایل می باشد که برای انتقال فایل های مبتنی بر متن یا باینری در سراسر شبکه به کاربران کمک می کند. کاربر می تواند این پروتکل را در نرم افزارهای مبتنی بر رابط کاربری گرافیکی استفاده کند مانند فایل زیلا، CuteFTP . همچنین کاربر می تواند FTP  را در حالت خط فرمان نیز استفاده کنید.
از این رو، صرف نظر از اینکه کدام نرم افزار را استفاده می کنید، این پروتکل در لایه کاربرد قرار دارد و توسط آن نرم افزار استفاده می شود. DNS یک پروتکل است که به پروتکل های برنامه های کاربر مانند HTTP برای به انجام رساندن کار خود کمک می کند.

• بعدی