تشدید در قرآن

تعریف تشدید

علامت تشدید که هم در زبان فارسی و هم در زبان عربی استفاده می گردد، به شکل ( ــّـ ) می باشد.

مثال: بنّا- دقّت- ذرّت

در واقع، اگر حرفی پشت سر هم تکرار شود ( اولی ساکن و دومی متحرک )، تلفظ آن برای دستگاه تکلم سنگین خواهد بود چرا که باید آن حرف، دو بار از یک جایگاه تلفظ شود. مانند:   إل لَا -  ثُم مَ - شَر رَ  ، برای رفع این سنگینی، حرف اول را تلفظ نمی کنند و به جای آن حرف دوم را محکم و مشدّد ادا می کنند.

حرفی که علامت تشدید بر روی آن قرار گیرد(حرف مُشَدَّد ) دارای 2 ویژگی می باشد:

الف: محکم خوانده می شود.

ب:در حقیقت متشکل از 2 حرف است که اولی ساکن و دومی متحرک می باشد.

مثال:

        رَبَّکَ (رَب بَ کَ )     >     ( باء اول ساکن و باء دوم (مفتوح) است)

      صَلِّ (صَل لِ)         >       ( لام اول ساکن و لام دوم (مکسور) است)

علامت تشدید (— ّ ) از (شین) ابتدای کلمه ( شَدَّ ) گرفته شده و دلالت بر محکم ادا شدن حرف است.   — ّ  ← ش ← شَدَّ

مثال تشدید

•     جَ هَن نَ مَ ≥ جَهَنَّمَ                     مُ قَر رَ بِی نَ ≥  مُقَرَّبِینَ    

•    رَب بَ یَا نِی ≥ رَبَّیَانِی                   نَذ هَ بَن نَ ≥ نَذهَبَنَّ   
•      یَذ ذَک کَ رَ ≥ یَذَّکَّرَ                    لِ حُب بِ  ≥ لِحُبِّ

تمرین برای تشدید

عبارت ( لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ ) چند بخش دارد؟

الف) 9 بخش        ب) 10 بخش        ج) 11 بخش        د)  12 بخش

• قبلی
• بعدی