کوههای نمکی خورموج

کوههای نمکی خورموج

" گنبد نمکی جاشک در موقعیت جغرافیایی N281611 E514226 در استان بوشهر واقع است. گنبد نمکی گنخک دشتی در فاصله ۱۴۴ کیلومتری جنوب شرق بندر بوشهر در فاصله ۵۵ کیلومتری شهر خورموج و ۱۵ کیلومتری شهر کاکی قرار دارد. وسعت کوه نمک مطابق با نقشه 3 هزار و 666 هکتار است و یکی از جاذبه‌های طبیعی استان بوشهر به شمار می‌رود. این گنبد حد فاصل دو شهرستان دشتی و دیر است كه تشکیل گنبد شمال غربی به جنوب شرقی بوده از سمت غرب به روستای گنخک و روستای جاشک کشیده شده و از سمت شرق از روستای باغان تا روستای درویشی در بخش کاکی ادامه دارد و راه دسترسی به گنبد از سمت شرقی از فاصله ۳ کیلومتری بعد از روستای گنخک از طریق جاده خاکی معدن قدیمی سنگ نمک که در منطقه فعالیت می کرده است و از سمت شرقی گنبد بعد از پل روستای کردلان جاده ی خاکی را به سمت گنبد پیش گرفته تا به پای کوهپایه‌های گنبد برسیم. کوه نمک با دارا بودن چشم‌اندازهای زیبای زمین‌شناسی، انواع سنگ‌های مختلف، غارهای طبیعی و طبیعت بکر درون آنها، آبشارکوه‌ها و آویزه‌های نمکی نه تنها چشم هربیننده‌ای را برای تفریح و کوهنوردی به طرف خود جلب کرده بلکه بهترین محل مطالعه برای محققان علاقه‌مند به علم زمین‌شناسی است. " از نظر حیات وحش جانوری منطقه در حد متوسط می باشد."

اولین بار است که میخواستم به دیدن کوههای نمکی خورموج بروم . با توجه به عظمت همچین پدیده ای در ژئو توریسم ایران و اینکه این اثر در سال 1388 به عنوان تنها اثر طبیعی بوشهر به ثبت رسیده است انتظار محافظت و نقشه و راهنما و مسیر چوبی مخصوص بازدید کنندگان و .... را داشتم اما وقتی پس از 6 کیلومتر جاده خاکی به کوههای نمک میرسیم و رنگهای قرمز و اشکال زیبا را میبینم که پر شکوه و مغرور اما رها افتاده اند تعجب کردم.

 ابتدا به پای آبشاری از نمک رفتیم بلورهای نمک از حوضچه آب بیرون زده بود و من هر چه میگفتم از یک مسیر حرکت کنید و روی بلورها راه نروید فقط با نگاههای خشمگین مشایعت میشدم و نهایتا میگفتند اینها فردا دوباره ساخته میشود.....

متاسفنه من هیچ سمتی در گروه نداشتم و سرپرست هم اگر فقط اینهمه نفر را کنترل میکرد شاهکار بود و جائی برای تذکرات زیست محیطی نمیماند.

بعد از گرفتن چند عکس به سمت غارهای منطقه میرویم....

واقعا زیباست........ بینظیر است....... بلورهای نمک با تشکیل استلاگمیت و استلاگتیت جلوه بسیار زیبائی به این غار کوچک داده اند. از دهانه دیگر غار بیرون میرویم غرق در نوارهای رنگی میشویم. بلورهای زیبای نمک و بسیاری کانی‌های غیر سیلیکاته نظیر پیریت و فلورین با تنوع رنگ و جلای فلزی و غیر فلزی خود تابلو زیبا را نقاشی کرده اند. .

از کنار رودخانه کوچک , اما نمکین بالا میرویم تا هم مناظر را از بالا ببینیم و هم به غارهای زیباتری برویم. بلورهای نمک به اشکال غریبی در آمده اند که هریک با رنگی خاص تکه ای از پازل زیبای این کوهها را رقم زده است.

از دالانی کوچک عبور میکنیم و به دهانه غاری میرسیم که یک رودخانه نمک درونش جاری است و یک دهانه دیگر در بالاتر قرار دارد که باید با زحمت و روش عبور از تنوره (از تکنیکهای سنگ نوردی)به آن میرسیدم. داخل میشوم تنها به جلو میروم مانند دکه های اعتراف کلیسا که در آن کلمه ها جای چشمها را گرفته اند , نوارهای رنگی در دیواره ها زبان مرا به ستایش خدا وا داشته اند. کفشهایم دیگر حالا خیس خیس  , اما با نمک شده است من از ادامه راه خسته نمیشوم اما چند عکس میگیرم و به دهانه دیگر میروم که حالا بچه های دیگر بیرون آمده اند و مجال دیدن آن را پیدا میکنم , باز هم رنگ ها در حضور تاریکی , دیوارها را نقاشی کرده اند.

 وقت رفتن است از غار بیرون می آیم خورشید آسمان بدون ابر را به آتش کشیده است و گرما بیداد میکند اصلا باورم نمیشود که اسفند ماه است . افراد گروه خیلی دور شده اند خودم را در پهنه بی همتای این همه زیبائی به آنها میرسانم در مسیر  برگشت به دو نفر فرانسوی برخورد میکنم و یک مترجم که برای آنها توضیحاتی می داد که " در گذشته حیات وحش این منطقه شامل كل وبز، قوچ و میش و آهو بوده كه امروزه تنها كل و بز ، روباه، شغال وكفتار و پرندگانی نظیر باقرقره ، كبك، تیهو، زنبورخورها، پرستوها، بادخورك، گنجشكها و سهره ها می باشد ، و تنوع خزندگان در این كوه بالا است ." آنها به آرامی سر تکان میداند ولی از راه رفتن با احتیاط آنها بر روی مسیر حسرتی سراسر وجودم را گرفت که ای کاش ما هم برای اثر ملی خودمان اینقدر ارزش قائل باشیم که برای فرزاندمان ین طبیعت زیبا را حفظ کنیم و فقط از خدا میخواهم که سال آینده اینجا مسیرهای عبور چوبی ساخته باشند و نگهبان و محافظ و راهنما داشته باشد و از همه مهمتر زباله ای روی زمین جا نگذاریم ... با مترجم و توریستها خداحافظی میکنم و خود را به دیگر افراد گروه میرسانم و برای آخرین بار به کوههای پر غرور نگاهی با اندوهی فراوان می اندازم   و.... مسیری غرق در گل که انتظار مرا می کشد....

• قبلی
• بعدی