خور مصر گرمه بیاضه کویر

روستاهای کویری خور و بیابانک

کویر برای من ترجمانی است از عمیق ترین احساسات در زیستن ذهنی که مجبور است باشد تا همه این روزمرگی را چاره سازد.و منطقه خور و بیابانک که با داشتن روستاهای زیاد و متنوع به زیباترین شکل ممکن در پهنه یک رنگ زیبائی در میان سقوط زمان نشسته است.

جائی که اندوه زندگی های تباه شده را در دو ترین وسوسه طبیعت می توان نظاره کرد.و پائیز فصلی که احساسی جدید ر در رویای زندگی مان می دمد.

واما....

با شروع فصل پائیز و سرما هجوم جمعیت و تورهای گردشگری به روستاهای حاشیه کویر شروع می شود روستا هایی که عمدتاً لذت گردشگری در آن وابسته به سکوت و آرامش و شبهای آن است.

من هیچ وقت با رونق روز افزون این صنعت در نواحی روستا نشین مشکلی نداشته ام ولی چیزی که مرا آزار می دهد انتظار های عجیب و غریبی است که گردشگران از تورهای کویری دارند و به طبع آن تور گردانها و آژانس ها هم  در شکل خدمات خودبه همین سمت  و سو سوق می یابند.

جدا از مسئله بسیار مهم حفظ محیط زیست که باید رعایت آن را توسط افراد بومی اجباری کرد یک مسئله مهم دیگر وجود دارد و آن اینکه واقعاً یک گردشگر از روستاهای حاشیه کویر چه می خواهد؟

قیچی را برداری

ارثت از آفتاب را برش بزنی

و تنهایی ات که به غروب نزدیک شد

سهم ات را بکوبی به صورتش

روز را با تمام سازهای مخالفش دوباره به دوش بکشی

اما؛

مجبور نباشی پای دلتنگی غروب لم بدهی

محمد مصدق

آنچه من امروز از یک روستا و سبک تور های اجرا شده می بینم شاید آن چیزی نیست که انتظار می رود و شاید هم انتظار من زیاد است.به نظر من رصد ستارگان و شاید شب شعر نه تنها زیباتر ازبالا فرستادن بالن های آرزو است بلکه آسیب کمتری هم به طبیعت خواهد رسید.خاطر نشان می کنم مهم نیست که این کار فرهنگی غربی و یا ایرانی است ولی به هوا فرستادن بالن و سپردن آن به دست باد آن هم در دل این اکوسیستم شکننده البته که کار اشتباهی است .

متاسفانه تورهای ارزان قیمت و بی در و پیکر امروزی که برای پر شدن تور تن به هر نوع شرایط و خواسته ای می دهند هم با تقلیدی کورکورانه و بی هدف نه تنها محیط زیست را نابود کرده اند بلکه فرهنگ دل سپردن به کویر و آرامش آن را نیز از ما گرفته اند.

جدا از همه این دردها و دغدغه های امروز، بی تفاوتی نسبت به فرهنگ بومیان منطقه است . شاید در شهر نوع لباس پوشیدن و موسیقی های مد روز با صدای بلند و دیگر مسائل برای مردم دیگر چندان اهمیتی نداشته باشد ولی وقتی به مکانی به عنوان گردشگر وارد می شوید حداقل به فرهنگ و اعتقادات آنان احترام بگذارید.

دلم نمی خواهد بیش تر گلایه کنم اما هر بار هجوم جمعیت را در فصل پائیز به این روستاهای کوچک می بینم انگار یادم می رود برای چه آمده ام و چه چیزی می خواهم همیشه در  کویر یاد یک نوشته کوچک می افتادم ,شب، سکوت، کویر ، و اما حالا نور، صدا، هجوم. واین دردی است که برای آن از شهر کیلومترها دور شده ایم و اگر قرار باشد همان هیاهو را اینجا داشته باشیم و هدفمان گرفتن مهمانی است جاهای بهتری هم هست خواهش می کنم دامان کویر را آلوده نکنیم.

همه زیبائی های روستاهای کویر برای ما و آیندگان است تقدیر این زیبائی را در تخریب چاره نسازیم.

 نویسنده : احسان ناجی

• قبلی
• بعدی