کوهپایه

 ردپائی حضور آنتونی کوئین در نزدیکی کوهپایه

جائی که فیلم کاروان ها ساخته شده است

شهرک های سینمائی در بسیاری از کشورهای دنیا به عنوان جاذبه توریستی به حساب می آیند و علاقه مندان به سینما و معماری و حتی گردشگران عادی را به خود جذب می نماید.نمونه آن استودیو لیودزن انگلستان است البته شهرت اصلی لیوزدن به خاطر مجموعه هری‌پاتر است که تقریبا همه قسمت‌های آن در این استودیو ساخته شده اما فیلم چشم طلائی نیز در اینجا ساخته شد و لوکیشن‌های آن امروز یکی از جاذبه‌های توریستی انگلستان به حساب می‌آید. اما در ایران و مخصوصا در شهرهائی که نیازمند رونق صنعت گردشگری هستند از چنین فرصتهائی نباید به راحتی گذر کرد. از جمله این شهرک ها جائی است که در هشت کیلومتری کوهپایه قرار گرفته است و معماری بسیار زیبائی دارد و به مزرعه حاج حسن جواهری معروف است.

تاریخچه مجموعه

این مجموعه که شامل قلعه و کاروانسرا می شود قدمتی بالغ بر 140 سال دارد و در سال 1978 میلادی یعنی در حدود 40 سال پیش فیلم کاروان ها با بازی آنتونی کوئین و چندین هنر پیشه ایرانی و خارجی دیگر در آنجا ساخته شد. داستان فیلم برگرفته از کتابی به همین نام نوشته جیمز ای میچنر است که در سال ۱۹۶۲ منتشر شده بود. این فیلم در ایران ضبط شده و بازیگرانی شامل جنیفر اونیل، مایکل سازارین و محمد علی کشاورز نیز در آن ایفای نقش کرده‌اند. اما این آخرین لوکیشن فیلمبرداری نبود و سالها بعد نیز به دلائلی گروه صنوبر با طراحی صحنه و مشقات زیاد بخشی از دوران نوجوانی امام خمینی (ره) را در این مجموعه به مرحله تولید می رساند.

راه رسیدن به منطقه

رسیدن به این مجموعه کار خیلی سختی نیست و با رفتن به سمت پلیس راه سجزی و بعد از آن راه روستای نیسیان و کوهپایه را در پیش گرفتن هشت کیلومتر مانده به کوهپایه با ورود به یک جاده خاکی در نهایت به مزرعه حاج حسن می رسید و با یک نگاه متوجه خواهید شد این مجموعه با توجه به شرایط فعلی سرنوشتی جز تخریب به مرور زمان نخواهد داشت و با توجه به موقعیت اقلیمی کوهپایه و بادهای کویری و گرمای بیش از حد آن در تابستان این اتفاق دیری نخواهد پائید. اما تصور کنید در فصل پائیز با توجه به هوای خوب و فاصله کم اگر یک هتل کوچک در کنار آن به سبک خانه های سنتی ساخته شود و محلی برای رصد ستارگان باشد و کوچه های آن درشب با فانوس تزئین شود، چه میزان گردشگر می توان جذب نمود. نمونه بارز آن هم مجموعه ورتون است در همان نزدیکی به موفقیت نسبی در جذب گردشگر دست یافته است و تفریحات مناسب کویر هم ارائه داده است ولی استفاده از تمامی ظرفیت های یک منطقه برای صنعت گردشگری ضروری است.

دیگر شهرک های سینمائی توریستی جهان

یادمان شهر سینمایی راموجی هند که در 1996 نزدیک حیدر‌آباد تأسیس شده و با 6 میلیون و 700 هزار متر مربع وسعت محوطه، نه تنها نامش را در کتاب رکورد‌های گینس به عنوان بزرگ‌ترین مجتمع استودیویی جهان ثبت کرده است. بلکه با جاذبه‌ها و امکانات توریستی‌اش هر سال پذیرای نزدیک به یک‌ونیم میلیون گردشگر است. همینطور مجموعه استودیو‌های اطلس در مراکش که محمد بلغامی، کار‌آفرین مراکشی در ورزازات ساخت تا به ظرفیت‌های فیلمسازی این کشور سامان بدهد. بعدها بخش‌هایی از علی بابا و چهل دزد بغداد، لارنس عربستان و جوخه در منطقه ورزازات فیلمبرداری شد. با ساخته شد  و  با گرد آمدن تجهیزات و امکانات در کنار لوکیشن، انگیزه فیلمسازان خارجی برای فعالیت در مراکش افزایش یافت و بسیاری از معروف‌ترین فیلم‌های تاریخی یا بیابانی 25 سال اخیر در این کشور ساخته شد. دکور اغلب این فیلم‌ها همچنان در اطلس پابرجاست و هر سال تعداد زیادی توریست جذب می‌کند.

چرا ما چنین مجموعه ای نداشته باشیم

آیا ما نمیتوانیم با تجربه دیگر کشورها چنین آینده ای را برای این مجموعه زیبا متصور باشیم. چرا که با کمی سرمایه گذاری نه تنها به عنوان شهرک سینمائی در آینده می توان از آن استفاده نمود، بلکه به عنوان مرکز گردشگری  و جائی که یک شب کویری آرام را در نزدیکی اصفهان به ساکنین این شهر پر هیاهو هدیه می کند بسیار مناسب است.حال باید دید چگونه به جای هجوم سرمایه گذاران گردشگری به مناطقی خاص و پر مسافر به مناطقی که از لحاظ گردشگری در محرومیت بیشتری به سر می برند می توان رسیدگی کرد. قطعا در سر راه موانع زیادی مانند مالکیت محل و سرمایه گذار وجود خواهد داشت اما با کمی تلاش مسئولین امر می توان به این مهم دست یافت.

• قبلی
• بعدی