مناظر برفی دیمه

شاید همیشگی نیست زمانی که در فهرست داده های حسی ما چیزی پدیدار می شود که می توان تنفس هوای پاک نامید .و شادی دیدن جاده های آشنا که حضور دانه های سپید برف گم می شود.

راه دوری نیست ، پشت شهر چادگان جاده مهجوری است که به سمت کوهرنگ ادامه دارد و بعد از وارد شدن به جاده در زمستان برفی، مناظری چنان دلبرانه در پیش رویت به تماشا می نشیند که حتی با خون ریزی کلمات بر صفحه کاغذ هم نمی توان بیان کرد.

هوا کمی سرد است ولی نه آنقدر سرد که نتوان از تابش خورشید بی اثر ماند و لذت برگرداندن سر را به سوی گرمایش از دست داد.

اگر خوش شانس باشی در هنگام گذر از جاده زیبای کنار رودخانه می توان  تک روباه گرسنه و یا گرازی تنها را نیز رصد کرد.

و آنوقت است که فوران هیجان و اشتیاق ا حساس لذت بخش درونی را به بیراهه می برد.

کنار دست جاده و رودخانه تصویر مبهمی از درختان بی لذت برگ را می توان دید که همه در یک صف نظاره گر مسافرانند و همین جا است که می توان لذت نوشیدن برگهای سبز چای را چندین برابر کرد.

تا روستای دیمه راه درازی نمانده است. روستائی بس زیبا که در بهار میزبان طیف گسترده ای از گردشگران است و این بار در زیر تن پوشی سپید به خواب رفته است خوابی که نه آنقدر عمیق باشد و طلوع زیبای خورشید را فراموش کند.

تردیدی نیست که لذت قدم زدن برف و سکوت سهم زیادی از دردهای درون را را خالی خواهد کرد و بعد از یک پیاده روی گرم در کنار همراهان می توان برای نهار گوشه ای گرم زیر تابش خورشید یافت. و تا غروب از هوای تمیز و پر از شادی لذتی دو چندان برد البته نه آنقدر که هوا رو به تاریکی رود.

غروب زیباست هر جا و در هرفصلی باشد غروب را با خواندن شعر های سهراب به تماشا می سوزانم و با کوله باری سر شار از شادی راهی اصفهان می شوم.

مشخصات روستا

روستای دیمه از توابع بخش مركزی شهرستان كوهرنگ در استان چهارمحال بختیاری است که، با مختصات جغرافیایی 50 درجه و 13 دقیقه طول شرقی و 32 درجه و 30 دقیقه عرض شمالی، در10 كیلومتری شمال شرقی چلگرد و در 100 کیلومتری شهركرد قراردارد. این روستا از اطراف به كوه‌ها و دشت‌ها محدود می‌شود.

روستای کوهستانی دیمه از سطح دریا، در حدود 2240 متر ارتفاع دارد. اقلیم آن در بهار و تابستان معتدل و در زمستان سرد و برفگیر است.

دیمه از ییلاق‌های عشایر بختیاری بوده است، که در قرن اخیر به روستا تبدیل شده است. چشمه دیمه معروف‌ترین اثر طبیعی این روستا است و از تفرجگاه‌های طبیعی استان به شمار می‌رود.

در پیرامون این روستا چند اثر تـاریخی با نام‌های باستانی و اساطیری به‌جا مانده است، که از جـمله کـوه دیـنه كـیكاووس و دیـوارۀ صد گزی آن اشتهار محلی و منطقه‌ای دارد.

مردم روستای دیمه با گویش بختیاری سخن می‌گویند، دین اسلام دارند و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.

جمعیت روستای دیمه در سال 1385 در حدود 295 نفر گزارش شده است. درآمد مردم این روستا از طریق فعالیت‌های زراعی، دامداری، صنایع دستی و کار در کارگاه­های بسته­بندی آب آشامیدنی تأمین می‌شود.

اراضی این روستا به دو صورت دیمی و آبی کشت و مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. آب كشاورزی روستا از طریق چشمه دیمه تأمین می‌شود. محصولات عمده زراعی شامل گندم، جو، یونجه و سیب زمینی می‌باشد. روستای دیمه باغداری محدودی دارد، که آلو معروفترین میوة آن است. پرورش گاو، گوسفند و بز در روستای دیمه رواج دارد و تولید گوشت قرمز و انواع لبنیات مانند شیر، ماست، كره، پنیر، كشك و غیره از مهم‌ترین فراورده‌های دامی روستاست.

روستای دیمه در محدودۀ كوهستانی شهرستان كوهرنگ استقرار یافته و بافت مسكونی متراكمی دارد. در این روستا، اكثر خانه‌ها، در یك طبقه، با دیوارهای ضخیم، سقف‌های مسطح و اغلب با ایوان­های دل­باز بنا شده‌اند. مصالح عمدة به كار رفته در ساخت خـانه‌ها شامل سنگ، چوب، ملاط گل و خشت می‌باشد. در ساخت خـانه‌های جدید، از مصالح آهن، آجـر، سیمان، گچ، قیر و غیره استفاده می‌شود. فضای خانه‌های روستایی از نحوه تولید و معیشت مردم روستا تأثیر پذیرفته و در ساخت آن‌ها برای کلیه فعالیت‌های آنان از جمله نگهداری دام، انبارهای غله و علوفه و محل نگهداری سوخت و هیزم مکان‌هایی منظور شده است.

روستای دیمه که در منطقه كوهستانی نزدیک کوهرنگ قرار دارد، در تابستان­ها و بهاران آب و هوای معتدل و مطبوعی دارد. چشم‌انداز‌های طبیعی مراتع سرسبز و حاصلخیز همراه با جریان و جوشش چشمة زیبای دیمه شرایط مناسبی را برای تفریح و تفرج فراهم كرده­اند. برخی از جاذبه‌های طبیعی این روستا عبارتند از:

دشت لاله، که از زیبایی‌های منحصر به فرد روستاست و در فصل بهار با دو نوع لاله‌های واژگون سرخ و زرد مناظر شگفت‌انگیز و وصف‌ناپذیری را پدید می­آورند.

چشمه دیمه با اهمیت‌ترین و زیباترین جاذبه طبیعی روستا است. اطراف این چشمه مراتع حاصلخیز، درختان بلند بلوط، كیكم و سایر درختان سردسیری، قامت برافراشته­اند. به گفتة كارشناسان آب‌های معدنی، آب چشمه دیمه بهترین آب آشامیدنی شناخته شده در جهان است. در پیرامون روستای دیمه چشمه‌های دیگری نیز وجود دارد، که حواشی جذاب و سرسبزی دارند.

دینه كیكاووس و دیواره‌ صد گزی این روستا، بسیار معروف است و به اعتقاد مردم روستا این دیواره از دورة پادشاهان باستانی ایران به یادگار مانده است.

برسر راه دیمه به چلگرد بر بالای تپه‌ای كه اكنون قبرستان عمومی روستا در آنجا قرار دارد، قطعه سنگ‌هایی به طول حدود دو متر مشاهده می‌شود، كه به صورت عمودی و مورب در زمین فرو رفته‌اند و منظره‌ای شبیه به دِلمن‌ها (قبور پیش از تاریخ) پدید آورده‌اند. به نظر مردم روستا این گورها به گبرها تعلق دارند.

مردم روستای دیمه در اعیاد بزرگ ملی و مذهبی مانند نوروز، فطر، قربان و مبعث پیامبر(ص) به شادی و سرور و در ایام عزاداری ائمه به ویژه در روزهای تاسوعا و عاشورا به سوگواری می‌پردازند. مراسم عروسی در روستای دیمه، با آداب و سنن محلی و غالباً در فصل‌های بهار و تابستان برگزار می‌شود.

موسیقی رایج در میان مردم روستا به بیت مشهور است و معروف­ترین آن‌ها مقام گله‌داری، برزگری، ابوالقاسم خان و مقام شیر علی مردون است. رقص­های گروه­های فامیلی نیز در میان مردم روستا رواج دارد. كرنا، ساز و دهل از رایج‌ترین آلات موسیقی مردم روستای دیمه است.

استفاده از پوشاک محلی معمولاً در میان افراد مسن و كهنسال روستا مشاهده می‌شود. مردان همانند شهرنشینان از شلوار و كت، كلاه، پیراهن، جلیقه و كفش استفاده می‌كنند و جوانان نیز لباس‌های معمول در شهرها را ­می­پوشند.

پوشش زنان روستا نیز شامل پیراهن، چادر، روسری و دیگر پوشش‌های متداول زنانه است.

کشتی محلی، چوگو، بردکل و هفت لنگ از مهم‌ترین ورزش‌ها و بازی‌های رایج در روستاست.

مهم‌ترین غذاهای محلی متداول در روستای دیمه عبارتند از: کباب بختیاری، آش کاردی (کاردین) و آش دوغ.

مهم‌ترین سوغات این روستا شامل سبزیجات كوهی و فراورده‌های لبنی می‌باشد.

دسترسی: روستای دیمه از طریق شهرهای چلگرد، فارسان، شهر کرد و چادگان، با جاده آسفالت قابل دسترسی می‌باشد.

چاپ شده در روزنامه اصفهان زیبا مورخ 6/11/94

• قبلی
• بعدی